Jarosław Siek

Krasnoludki z Wrocławia

Jarosław Siek

Warszawa

Jarosław Siek

O autorze

Jarosław Siek – pisarz, scenarzysta, juror konkursów literackich, autor ponad 30 książek dla dzieci. Lekkość, wdzięk, błyskotliwość, zabawa słowem i poczucie humoru to główne cechy jego twórczości. O jego bajkach można było usłyszeć w programach TVP i Polsatu. Publikowała je „Gazeta Wyborcza”. Książki jego autorstwa były wydawane w językach polskim i czeskim. Na ich podstawie powstały bajki animowane. Do audiobooków głosu użyczali znani polscy aktorzy, tacy jak chociażby Jan Peszek czy Mirosław Baka.

Aktualności

Marzec 2016

Tym razem coś zupełnie z innej beczki. Po raz pierwszy w życiu napisałem tekst do komiksu. Aby było jeszcze ciekawiej większość tekstu napisałem wierszem. Utwór opowiada o słodkim jak miód życiu pszczółek. Skrzydeł do napisania tego pasjonującego dzieła dodała mi pełna wigoru pszczółka – robotnica, która nie potrafiła wylecieć mi z głowy, dopóki nie nauczyła się latać. Aby głębiej pochylić się nad tajemniczym życiem pszczół codziennie wsuwałem kanapki z miodem, bo:

Gdy się podje trochę miodu,
to robota gna do przodu!

Wąchałem też koniczynę i piłem propolis (jak to mówią elokwentni – bez kitu). A kiedy wreszcie skończyłem, zrozumiałem co znaczy być pracowitym jak pszczoła!

Fragmenty:

O ja cię kręcę! O ja cię sunę!
Ja umiem latać! Jejku! Ja frunę!
Ależ jest cudnie – wręcz odlotowo!
Szczęście, że jestem pszczółką – nie krową!

Jesień czy wiosna, lato czy zima
my dbać musimy w ulu o klimat!
Grzybów nie może tu być i pleśni.
I koniec pieśni!

Już mi się marzy, już mi się marzy
w dorosłą pszczołę się przepoczwarzyć!

Baczność, pszczółki, bo matula
wylatuje dzisiaj z ula.

Wiersze

Hipochondryk

Pewien wędkarz hipochondryk
żył nad brzegiem rzeki Odry.
Ryb nie łowił, tylko gdybał,
jak tu zdrowym być, jak ryba!

Miał na punkcie zdrowia fioła
nieustannie parzył zioła.
Często robił inhalacje
tran pił zawsze na kolację
Nosił cały rok skarpety
i przestrzegał ścisłej diety!

Mierzył wciąż temperaturę.
Różne maści wcierał w skórę.
Bicia serca nasłuchiwał.
Nigdy mięsa nie spożywał,
a już zwłaszcza wieprzowinki
bo się bał panicznie świnki.

Ręce mył co dwie godziny
Jadał same witaminy
(to owoce, to warzywa)
i wypijał z pokrzyw wywar!

U lekarzy często bywał
bo bez przerwy nasłuchiwał
gdzie go boli, gdzie go strzyka,
a gdy był już u medyka
i wykupił sobie leki
w okolice wracał rzeki
by nad rzeką znów narzekać
że potrzebny jest mu lekarz!

W poczekalni u lekarzy
zawsze maskę miał na twarzy!
Kiedy chciał otworzyć drzwiczki
wkładał szybko rękawiczki.
Wszystko wokół chciał odkazić,
żeby czymś się nie zarazić!

Raz go wieźli na sygnale
gdy się lekko zranił w palec!
Czy to groźne jest rozcięcie –
spytał jęcząc? To draśnięcie!
Złego nic się tu nie dzieje!
Pan pozwoli, że zemdleję!

Dnia pewnego zauważył
że kropeczki ma na twarzy!
Ospa – krzyknął, bo tak sądził
ale to był tylko trądzik!

Już był niemal zdrowy prawie
Już chciał łowić ryby w stawie
ale...zaczął mieć obawy
że go łamać będą stawy!

Jak pomyślał, tak się stało
W kościach coś zagruchotało:
Och doktorku jak mnie łupie
Jak mnie łupie w kręgosłupie!

Doktor zęby swe wyszczerzył:
Niechże z tydzień pan poleży!
Może zrobić operację?
Rany Julek, co za pacjent!
Pół dnia ledwo co minęło
i na nowo się zaczęło:

Dziś się czuje jeszcze gorzej!
Czy na łupież coś pomoże?
Mam na palcu dwie brodawki
i dostałem strasznej czkawki!
W biodrze nieco mnie uwiera
a ten wirus... z komputera!

Już go mieli wszyscy dosyć
Już lekarzom wyszły włosy!
W końcu jeden dał mu radę:
Bardzo dziwny to przypadek –
Odra może być o dziwo
rzeką wielce zaraźliwą!

Skoro doktor tak doradził
wnet się Bolek wyprowadził
lecz nie pozbył się ciężaru
bo się wyniósł do Kataru!

Spotkania autorskie

Spotkania autorskie ze mną to śmierć... dla nudy.
Las...rąk w górze!
Płacz...ze śmiechu!

Chętnych do podjęcia ryzyka proszę o wciśnięcie w aparacie telefonicznym dziewięciu następujących po sobie cyfr:
7 2 1 4 5 5 5 5 0